نقش الیاف پلی پروپیلن در بتن های سبک خودتراکم حاوی سنگدانه سبک اسکوریا و سیمان های ترکیبی متاکائولن و دوده سیلیس

استفاده از بتن خودتراکم در سال¬های اخیر با توجه به خواص مکانیکی در حالت سخت شده¬ی آن بطور قابل توجه¬ای رو به گسترش است.به منظور تولید بتن خودتراکم ماتریس مخلوط بایستی ویسکوزتر باشد که یک راه رسیدن به این مسئله بهره¬گیری از مواد پوزولانی چون متاکائولن و میکروسیلیس است. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر جایگزینی مواد پوزولانی مانند متاکائولن و میکروسیلیس به جای سیمان بر خواص رئولوژیکی و مکانیکی بتن خودتراکم حاوی سبکدانه اسکوریا می باشد.در آزمایشگاه چهل مخلوط بتنی شامل درصدهای مختلف متاکائولن و میکروسیلیس با و بدون الیاف پلی¬پروپیلن با نسبت آب به سیمان 0.38 ساخته شد.خواص حالت تازه بتن توسط آزمایش¬های جریان اسلامپ، t50، قیف vو جعبه l ارزیابی گردید.خواص سخت شده بتن نیز توسط آزمایش¬های مقاومت فشاری، مقاومت کششی، مقاومت خمشی، مقاومت الکتریکی، مدول الاستیسیته، انبساط، انقباض، جذب آب، سرعت امواج اولتراسونیک، انرژی شکست و آزمایش عکس¬برداری الکترونی بررسی شد.نتایج آزمایش¬های حالت تازه نشان می¬دهد که جایگزینی درصدهای متفاوت متاکائولن و میکروسیلیس در بتن خودتراکم حاوی سبکدانه اسکوریا، خواص رئولوژیکی را ارضا می¬کند، بدون آنکه نیازی به اضافه کردن افزودنی اصلاح کننده لزجت باشد. همچنین می¬توان بتن خودتراکمی با سبکدانه اسکوریا که دارای روانی مناسب باشد، تولید کرد بدون آنکه نشانه¬ای از جداشدگی یا ناپایداری داشته باشد.همچنین نتایج بتن سخت شده، گویای آن است که بتن خودتراکم حاوی پوزولان¬های متاکائولن و میکروسیلیس دارای مقاومت فشاری و مقاومت کششی بالاتر از بتن فاقد پوزولان می-باشد. علاوه براین افزودن الیاف پلی¬پروپیلن سبب افزایش مقاومت خمشی و کششی و کاهش انبساط، انقباض و نفوذپذیری در بتن خود تراکم سبک می¬شود.